13118981_460750740791436_220265535446714038_n

 

Wiersz, którego autorstwo przypisywano Nerudzie okazuje się być tekstem napisanym przez brazylijską dziennikarkę i poetkę Marthę Medeiros, to jej felieton ktoś poukładał w formę wiersza na wzór Pabla Nerudy…

Powolna śmierć

Umiera powoli,
kto nie podróżuje,
kto nie czyta,
kto nie słucha muzyki,
kto nie odnajduje w sobie wdzięczności.
Umiera powoli,
kto zabija w sobie miłość,
kto do nikogo nie wyciąga pomocnej dłoni.
Umiera powoli,
kto stał się niewolnikiem nawyków,
powtarza codziennie te same czynności,
kto przywiązał się do marki i każdego dnia kupuje to samo,
kto nie odważył się zmienić koloru ubioru,
lub nie rozmawiał z kimś, kogo nie zna.
Umiera powoli,
kto nie ma w sobie pasji i boi się odrobiny szaleństwa,
kto woli emocje,
które odbierają blask oczom
i chronią serce przed wzruszeniem.
Umiera powoli,
kto nie zawróci, będąc nieszczęśliwym
w swojej pracy lub miłości,
kto nie ryzykuje pewnością czy też niepewnością,
by ponownie marzyć,
kto nie pozwolił sobie, choćby raz w życiu,
wyzwolić się od rozsądnych rad…
Żyj już dziś!
Zaryzykuj już dziś!
Zrób to już dziś!
Nie pozwól sobie powoli umierać!
Nie dopuść, by czuć się nieszczęśliwym!

 

inna znaleziona w sieci wersja

Powolna śmierć

Umiera powoli, kto stał się niewolnikiem nawyków i codziennie przemierza te same ścieżki.
Kto unika wymiany poglądów i obawia się sprzeczności.
Kto nie zmienia marki dokonując spożywczych zakupów, nie ryzykuje zmiany koloru ubioru i nie rozmawia z nieznajomym.
Umiera powoli, kto telewizję uważa za guru i uczynił z niej codziennego partnera.
Umiera powoli, kto unika namiętności, woli czarne na białym, przedkłada kropkę nad „i” nad niepewność uczuć, wybiera tylko te z nich, które oczom odbierają blask, uśmiech zmieniają w ziewanie, serce uwalniają od wzruszeń i westchnień.
Umiera powoli, kto nie przewraca stołu, gdy jest niezadowolony z pracy, kto nie ryzykuje zamiany pewnego na niepewne, by spełnić swe marzenie, które czyni go świadomym.
Umiera powoli, kto traci dzień, skarżąc się na swego pecha lub nieustanny deszcz, rezygnuje z projektu przed jego uruchomieniem, kto obawia się pytać o kwestię, której nie rozumie, lub nie odpowiada na pytanie, choć zna odpowiedź.
Umiera powoli, kto niszczy poczucie własnej wartości.
Umiera powoli, kto nie pracuje nad sobą i kto nie uczy się, choć ma taką możliwość.

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.